
Game over. Wie heeft er gewonnen? Wij! In tegenstelling tot bij de meeste games waarbij je méér spullen krijgt als je wint, zijn wij er 496 verloren..
Een overzicht van de schade: 75 tijdschriften, 10 boeken, 100 stuks kleding (inclusief schoenen, tasjes en sieraden), 68 eet- of drinkbare items (zoals kruiden, thee en bonen die niet meer houdbaar waren), 58 verzorgingsproducten (zoals conditioner en nagellak), 81 kantoorartikelen (zoals pennenbakjes en overgebleven trouwkaarten), 46 keukentools (zoals een meloensnijder en citrusspray), 43 recreatieve items (zoals een actiecamera en dvd’s) en 15 decoratieve items (zoals beeldjes en kaarsen).
Tja, zo blijk je toch héél veel meer spullen te hebben dan je dacht! Toegegeven, ergens in het midden van de challenge was het af en toe best moeilijk de items te verzamelen. Op van die dagen dat je de boekenplank leegmaakt of de voorraadkast overhoop gooit, heb je zo ruim 20 items bij elkaar. Op andere dagen lijkt het onmogelijk om zo veel items te vinden die je niet meer nodig hebt of wilt houden, maar na even zoeken blijkt er toch heel veel overbodig te zijn. De challenge is immers al drie dagen voorbij maar ook in de afgelopen drie dagen zijn er enkele items verdwenen..
Natuurlijk is de ham-vraag: heeft het ons iets opgeleverd? Letterlijk gezien een paar eurootjes extra, van de spullen die verkocht zijn. Figuurlijk gezien echter veel meer! Het voelt altijd zó fijn om op te ruimen en spullen weg te doen: op de één of andere manier heb ik altijd het gevoel dat elk item dat het huis verlaat en daarmee een klein plekje ruimte vrijmaakt, ook een klein plekje vrijmaakt in mijn hoofd. Alsof ik met het opruimen van het huis, ook opruimde in mijn geest.. Dit klinkt misschien zweverig en valt niet echt in woorden te vatten, maar als het gevoel herkent, zul je begrijpen wat ik bedoel.
De uitspraak “less stuff, more life” waarmee ik The Minimalism Game begon, slaat wat mij betreft de spijker op z’n kop. Door meer niét te hebben, ervaar je veel intenser wat je wél hebt. Al die bijna 500 spullen die de afgelopen maand de revue zijn gepasseerd, waren misschien wel ooit van pas gekomen, maar niet noodzakelijk. Mijn man en ik betrapten onszelf erop dat we bij vrijwel alles dachten: “dat kan ooit wel van pas komen”, waarbij we ons direct realiseerden dat we dat van sommige spullen al twee jaar zeggen. Het klopt, het kán ooit wel van pas komen, maar dat betekent niet dat het op dat moment echt nodig hebt. Door alleen maar meer en meer te hebben, wéét je niet eens meer wat je allemaal hebt en als dan het moment daar is dat iets van pas komt, herinner je je waarschijnlijk niet eens dat je dat hebt.. Totdat het je in een opruimbeurt een paar maanden later tegenkomt en zegt: “dat kan ooit wel van pas komen..”
Al die tijdschriften waren leuk om te lezen, maar die kennis zit nu in mijn hoofd en heb ik dus niet meer op papier nodig. Tijd om iemand anders er blij mee te maken! Boeken? Idem. Net zoals ik films niet dubbel kan kijken, kan ik boeken ook niet dubbel lezen. Conditioner koop ik regelmatig voor mijn lange haren, maar telkens kom ik tot de conclusie dat mijn haar er alleen maar zwaarder van wordt en gebruik ik het dus niet meer. Overgebleven uitnodigingen voor de bruiloft weggooien voelt zo zonde na die speciale dag waar je zolang naar toegeleefd hebt, maar je hebt er toch echt compleet niets meer aan. Een meloensnijder en citrusspray zijn hartstikke grappig, maar ik krijg die meloen met een mesje ook wel gesneden en knijp een citroen net zo lief lekker met m’n blote handen uit. Zonder enig apparaat in huis dat dvd’s kan afspelen, is het niet meer echt van enige waarde die bijna ouderwetse schijfjes in huis te hebben.
Er zijn zo veel spullen die je zonder nadenken bewaart, terwijl je wanneer je er heel even bij stilstaat, beseft dat je echt wel zonder deze spullen kunt leven. Sterker zelfs: dat je leven er een heel stuk rustiger van wordt als je niet zoveel spullen om je heen hebt die je het idee geven dat je er wat mee moet, die onrust creëren. Allemaal spullen die plaats innemen, zowel in je huis, als in je hoofd..
The Minimalism Game is ons zeer goed bevallen. Het is dat ik momenteel even krap in de tijd zit om hier uitgebreider over te schrijven, maar wij zijn voorlopig zeker niet klaar met minimaliseren en jullie zijn voorlopig niet klaar met lezen over minimaliseren 😉 Over een paar weken ben ik als het goed is afgestudeerd aan de universiteit en begint voor mij het échte leven: hoe meer die deadline nadert, hoe grootser de plannen worden die me nu bij de gedachte alleen al intens gelukkig maken <3
2 Reacties