18 maart 2010
Een open veld
Op een bankje in het veld
Haren wapperend in ’t gezicht
Tranen druppend op haar jas
Het heeft haar in haar macht
Het laat haar niet meer los
Waar kan ze nu nog heen?
Ze wil vluchten voor de pijn
De pijn om wie ze is
Maar niet zou willen zijn
Wanneer is ze vrij?
Verlost van die kracht
Die kracht die haar bindt
Bindt aan dit meisje
Dat meisje dat ze is
Maar niet zou willen zijn
Wanneer stopt die strijd
De strijd tegen die stem
Die stem die haar vertelt
Wat goed is en wat niet
Die stem die haar genieten verbiedt
Een open veld
Haren wapperend in de wind
Glinstering in haar ogen
Ze stapt weer op de fiets
De confrontatie tegemoet
Met tegenwind in haar gezicht
Trapt ze stevig door
Want ze weet ooit,
Ooit is ze daar dankbaar voor
