Het is één van de meest gestelde vragen in mijn hardloopcarrière: hoe maak jij je hardloopfoto’s? Toegegeven, vroeger dacht ik ook dat iedereen die onderweg mooie foto’s wist te schieten altijd een persoonlijke fotograaf mee op pad nam. Gelukkig ken ik inmiddels genoeg trucjes om zelf leuke plaatjes te schieten tijdens mijn hardlooprondjes. Vorige week deelde ik mijn belangrijkste tips voor hardloopselfies, vandaag geef ik je een aantal tips om echte hardloopfoto’s van jezelf te maken!
Durf
De belangrijkste tip die je nodig hebt om foto’s van jezelf te maken tijdens het hardlopen is: durf jezelf te fotograferen. Selfies maken vergt al enige mate van zelfvertrouwen, maar jezelf van een afstandje fotograferen roept misschien wel extra veel schaamtegevoel op. Je gaat immers je telefoon ergens neerzetten, wegrennen en weer terug rennen om je telefoon op te halen. Mensen die dit schouwspel van een afstandje bekijken zullen zich wellicht vol verwondering afvragen waar jij in hemelsnaam mee bezig bent. Zelf ben ik iemand die zich enorm veel aantrekt van wat andere mensen van mij vinden, dus het heeft wel even geduurd voordat ik over die drempel heen durfde te stappen. Als je echter eenmaal een aantal keren op deze manier foto’s van jezelf hebt gemaakt en zelfs een aantal keren door mensen bent aangesproken, blijkt dat er niets mis mee is. Mensen vinden het meestal wel vermakelijk en hebben respect!
Timer
Veel meer voor de hand liggend dan bij selfies is natuurlijk ook hier mijn krachtigste geheim de timer. Bij selfies stel ik die in op 2 seconden, bij hardloopfoto’s op 10 seconden. Dat geeft me de tijd om weg te rennen, een positie in te nemen of op precies het juiste moment de lucht in te springen.
Dit vergt enige oefening. Je moet even leren inschatten hoe lang die 10 seconden precies duren, hoe ver weg jij dan bent en waar je precies in beeld bent. Vooral vroeger maakte ik regelmatig foto’s waarop ik helemaal niet te zien was. Niet dat ik er nu altijd met één keer schieten ben, maar oefening baart kunst!
Plaatsing
Wanneer je een foto van jezelf wilt maken op afstand, zul je je telefoon natuurlijk ergens kwijt moeten. Hier bestaan van die kleine opvouwbare standaarden voor, die je in je broekzak kunt stoppen en kunt uitvouwen zodra je een mooie fotolocatie hebt gevonden. Best handig, maar ik loop liever met zo min mogelijk spullen en maak gebruik van de natuur. Zo weet ik inmiddels dat er bij een bospaadje waar ik regelmatig ren een stuk asfalt gescheurd is, precies zodat mijn telefoon daar mooi horizontaal in kan blijven staan. Op een ander plekje loopt de berm schuin omhoog, dus als ik daar een takje vind dat ik achter mijn telefoon kan zetten is dat minstens net zo goed. Hekwerken, bankjes of grote takken zijn altijd wel ergens te vinden. Je creativiteit wordt zo op de proef gesteld, een extra uitdaging!
Perspectief
Wat ik zelf vaak zo leuk vind aan foto’s die gemaakt zijn vanaf de grond is het speelse effect dat daardoor ontstaat. Regelmatig moet ik mijn telefoon in het gras zetten of liggen er bladeren op het pad, waardoor deze prominent in beeld aanwezig zijn en je mij meer op de achtergrond ziet. Dat geeft een foto veel meer diepte en inhoud!
Op deze manier kun je spelen met diverse perspectieven. Van die eenvoudige houten bankjes met twee planken boven elkaar zijn ideaal om foto’s te maken vanaf een reguliere hoogte. Mijn telefoon past mooi horizontaal op de eerste plank en leunt daarbij op de tweede plank zodat deze netjes blijft staan (tenzij er een windvlaag opduikt). Puzzel dus vooral even met welk perspectief jij leuk vindt en natuurlijk ook welke perspectieven überhaupt in jouw hardloopomgeving mogelijk zijn.
Tempo en techniek
Foto’s maken van bewegende onderwerpen is moeilijk, dat weten we allemaal. Hoe sneller de beweging, hoe moeilijk het moment vast te leggen is. Je kunt je camera daarom helpen door iets langzamer te rennen en je bewegingen iets nadrukkelijker te maken. Til je knieën iets hoger op, zet je voeten iets bewuster neer. Alsof je in vertraging rent en alle details wilt laten zien. Zo krijgt je camera iets meer rust om scherp te stellen en beweging vast te leggen.
Natuurlijk vergt ook dit enige oefening, zeker als je zowel moet leren inschatten hoe lang die 10 seconden zijn als je tempo en techniek moet aanpassen. Het went echter snel: voor je het weet, weet jij precies hoe jij moet rennen om de mooiste foto’s te maken. Nooit precies, maar dat houdt het juist leuk. De ene keer sta je vooraan op de foto, de andere keer ben je al bijna uit beeld. Soms staat de onderkant van je schoen in beeld, soms is je knie net mooi hoog in de lucht. Juist doordat je niet exact kunt timen wanneer je waar bent, ontstaan levendige en echte foto’s.
Pas op voor loslopend wild
Een tip die niet zozeer te maken heeft met je foto’s, maar wel met de veiligheid van je telefoon: let op je omgeving. Vrij recentelijk nog had ik mijn telefoon tegen een hekwerk staan toen er vanuit het niets een hond als een speer over het pad rende en rakelings langs mijn telefoon scheerde. Gelukkig raakte hij mijn telefoon net niet, maar had hij dat wel gedaan dan was deze hoogstwaarschijnlijk op het asfalt gevallen of in een minder gunstig geval de andere kant op gekukeld: het water in.
Hoewel deze situatie uitzonderlijk was omdat de hond echt als een speer rende en ik hem met alle bochten rondom het meer dus absoluut niet had kunnen zien aankomen, is het wel belangrijk altijd je omgeving in de gaten te houden. Zie je (loslopende) dieren om je heen, wacht dan even tot ze voorbij zijn of zet je telefoon op een veilige plek waar er zeker niets mee kan gebeuren.
Pas echter ook op voor menselijk loslopend wild: als jij een paar meter verwijderd bent van je telefoon is het voor een voorbijganger met verkeerde bedoelingen natuurlijk gemakkelijk jouw telefoon snel op te pakken en weg te rennen. Uiteraard kun je je hierbij wel afvragen of het verstandig is om weg te rennen van een hardloper 😉
Bewerken
De laatste welbekende truc voor mooie hardloopfoto’s is natuurlijk de nabewerking. Geen enkele foto komt direct op Instagram: er valt altijd wel iets te verbeteren. Waar ik vroeger echter talloze filters over mijn foto’s heen gooide, bewerk ik nu zo min mogelijk. Mijn stijl op Instagram wordt wel bepaald door krachtige kleuren, dus ik schroef altijd de verzadiging een stukje op. Hiermee wordt de foto soms iets donkerder, dus vaak stel ik ook de belichting iets bij. Soms voeg ik wat warmte toe of haal het weg en regelmatig voeg ik structuur toe om de foto iets duidelijker te maken en de kleuren extra te versterken. Zeker omdat foto’s van een afstandje vaak meer natuurlijke kleuren zoals groen gras of een blauwe lucht bevatten, wil ik de puurheid van deze kleuren benadrukken. De wereld is zo kleurrijk dat het moeilijk te vatten is op beeld, maar met een paar kleine aanpassingen is weer mooi te zien hoe prachtig het buiten is 
Dat waren mijn belangrijkste tips voor de mooiste hardloopfoto’s! Mis jij een belangrijke tip of heb je een vraag? Laat het me weten! Tag me ook gerust in je hardloopfoto’s of gebruik #renmeisje, dat vind ik geweldig om te zien!
